شهر وینیپگ تصمیم گرفته است که برنامههای بلندپروازانه خود را برای ناوگان حمل و نقل بدون آلایندگی تغییر دهد. مقامات شهری نگرانیهایی را ابراز کردهاند که انتقال به یک خط اتوبوس تمام الکتریکی ممکن است از نظر مالی غیرقابل تحمل باشد به دلیل هزینههای زیرساخت جاری. اگرچه توافق مهمی در سال 2022 به ارزش بیش از 276 میلیون دلار برای بهروزرسانی سیستم حمل و نقل امضا شد، اما وعده دستیابی به 100 اتوبوس الکتریکی تا سال 2027 اکنون با موانع مواجه شده است.
با افزایش محدودیتهای بودجه، استراتژیهای آینده شهر نشان میدهد که به سمت اتوبوسهای دیزلی بازمیگردند، که بهطور قابل توجهی ارزانتر از همتایان الکتریکی خود هستند. رئیس کمیته خدمات عمومی، جانیس لوکس، بر ضرورت حمایت مالی فدرال یا استانی برای امکانپذیر کردن انتقال به الکتریکی تأکید کرد. آخرین بودجه شهر برنامههایی برای خرید اتوبوسهای دیزلی به زودی در سال 2027 را ترسیم میکند، در حالی که همزمان اطمینان میدهد که تأمین مالی موجود برای پروژههای زیرساخت الکتریکی حفظ شود.
شوراها استدلال میکنند که افزایش تعداد اتوبوسها—صرف نظر از نوع—بهطور بهتری به کاهش کل گازهای گلخانهای شهر کمک خواهد کرد، بهخصوص که تنها درصد کمی از آلایندهها ناشی از حمل و نقل عمومی است. هدف این است که با بهبود خدمات حمل و نقل، مسافران بیشتری را جذب کرده و بدین ترتیب از خودروهای شخصی فاصله بگیرند. شهردار اسکات گیلینگام بر این باور جمعی تأکید کرد که حداکثر کردن ناوگان اتوبوس، حتی با مدلهای دیزلی، در درازمدت منافع زیستمحیطی بیشتری به همراه خواهد داشت.
با وجود تمرکز جدید بر دیزل، وینیپگ همچنان متعهد به توسعه زیرساختهایی برای حمایت از گزینههای آینده بدون آلایندگی است.
تغییر استراتژی حمل و نقل عمومی وینیپگ: اتوبوسهای دیزلی در مقابل الکتریکی
مقدمه
شهر وینیپگ در حال بازنگری در چشمانداز خود برای یک ناوگان حمل و نقل بدون آلایندگی در میان محدودیتهای مالی و چالشهای زیرساختی است. با افزایش هزینهها که تهدیدی برای امکانپذیری یک خط اتوبوس تمام الکتریکی به شمار میرود، مقامات شهری در حال بررسی بازگشت به اتوبوسهای دیزلی هستند در حالی که همچنان به دنبال زیرساختهای لازم برای حمایت از گزینههای آینده بدون آلایندگی میباشند.
تحولات کنونی در استراتژی حمل و نقل
با توجه به ملاحظات بودجه، شورای شهر وینیپگ تعهد اولیه خود به انتقال به ناوگان اتوبوس تمام الکتریکی را تجدید نظر کرده است. در حالی که توافقی در سال 2022 به ارزش بیش از 276 میلیون دلار برای بهبود سیستم حمل و نقل امضا شد، هدف بلندپروازانه دستیابی به 100 اتوبوس الکتریکی تا سال 2027 اکنون تحت بررسی قرار دارد.
# چالشهای تأمین مالی
رئیس کمیته خدمات عمومی، جانیس لوکس، بر نیاز بحرانی به حمایت مالی فدرال یا استانی برای تسهیل انتقال به اتوبوسهای الکتریکی تأکید کرده است. آخرین پیشنهاد بودجه نشاندهنده خرید احتمالی اتوبوسهای دیزلی اضافی به زودی در سال 2027 است. با این حال، شهر اطمینان میدهد که تأمین مالی برای توسعه زیرساخت الکتریکی ادامه خواهد یافت و راهی برای الکتریکی شدن آینده حفظ میشود.
مزایا و معایب اتوبوسهای دیزلی در مقابل الکتریکی
# مزایای اتوبوسهای دیزلی
– هزینه اولیه کمتر: اتوبوسهای دیزلی بهطور کلی ارزانتر از اتوبوسهای الکتریکی خریداری میشوند.
– زیرساختهای موجود: شیوههای نگهداری و عملیاتی فعلی بیشتر با فناوری دیزلی سازگار است.
– دسترسپذیری فوری: اتوبوسهای دیزلی میتوانند سریعتر برای بهبود خدمات حمل و نقل در کوتاهمدت به کار گرفته شوند.
# معایب اتوبوسهای دیزلی
– تأثیر زیستمحیطی: اتوبوسهای دیزلی به گازهای گلخانهای و آلودگی هوای شهری کمک میکنند.
– هزینههای بلندمدت: هزینههای بالاتر سوخت و نگهداری در طول زمان نسبت به گزینههای الکتریکی میتواند جمع شود.
– موانع قانونی: مقررات آینده ممکن است بهطور فزایندهای استفاده از دیزل را به دلیل نگرانیهای زیستمحیطی جریمه کند.
دیدگاه زیستمحیطی
شوراها استدلال میکنند که افزایش اندازه ناوگان، صرف نظر از نوع اتوبوس، میتواند بهطور مؤثری گازهای گلخانهای کل شهر را کاهش دهد. در حال حاضر، تنها درصد کمی از آلایندهها ناشی از حمل و نقل عمومی است. شهردار اسکات گیلینگام تأکید میکند که بهبود خدمات حمل و نقل، حتی با اتوبوسهای دیزلی، به تغییر از استفاده از خودروهای شخصی کمک کرده و منافع زیستمحیطی بلندمدت را به همراه خواهد داشت.
تعهد به زیرساختهای بدون آلایندگی
با وجود تغییر موقت به دیزل، وینیپگ به تعهد خود برای توسعه زیرساختهای حمایتی برای انتقال احتمالی آینده به الکتریکی ادامه میدهد. این شامل برنامهریزی برای ایستگاههای شارژ و سایر تسهیلات لازم برای پذیرش اتوبوسهای الکتریکی است.
ملاحظات آینده
در حالی که وینیپگ این دوراهی را طی میکند، ضروری است که به روندهای صنعتی در حمل و نقل عمومی توجه داشته باشد. بازار جهانی بهطور فزایندهای به سمت راهحلهای پایدار، از جمله وسایل نقلیه الکتریکی و هیبریدی روی میآورد. نوآوریها در فناوری باتری، ادغام انرژیهای تجدیدپذیر و پیشرفتها در برنامهریزی حمل و نقل عمومی احتمالاً بر استراتژیهای آینده تأثیر خواهد گذاشت.
نتیجهگیری
رویکرد وینیپگ به حمل و نقل عمومی منعکسکننده پیچیدگیهایی است که بسیاری از شهرها در تعادل بین واقعیتهای بودجهای و آرزوهای زیستمحیطی با آن مواجه هستند. در حالی که تغییر به سمت دیزل ممکن است مزایای کوتاهمدت را فراهم کند، چشمانداز بلندمدت برای یک سیستم حمل و نقل پایدار همچنان در افق است و به تأمین مالی و زیرساخت کافی وابسته است.
برای اطلاعات بیشتر در مورد استراتژیهای حمل و نقل و پایداری شهری، به شهر وینیپگ مراجعه کنید.